پردازش ابری
رایانش ابری دسترسی بر اساس تقاضا به منابع محاسباتی - سرورهای فیزیکی یا سرورهای مجازی، ذخیره‌سازی داده‌ها، قابلیت‌های شبکه، ابزارهای توسعه برنامه‌ها، نرم‌افزارها، ابزارهای تحلیلی مبتنی بر هوش مصنوعی و موارد دیگر- از طریق اینترنت با قیمت پرداخت به ازای استفاده است.
مدل رایانش ابری در مقایسه با زیرساخت‌های سنتی داخلی، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بیشتری را به مشتریان ارائه می‌دهد.
رایانش ابری نقشی محوری در زندگی روزمره ما ایفا می کند، چه دسترسی به یک برنامه ابری مانند Google Gmail، پخش یک فیلم در Netflix یا بازی یک بازی ویدیویی میزبان ابر.
رایانش ابری نیز در محیط‌های تجاری، از استارت‌آپ‌های کوچک گرفته تا شرکت‌های جهانی، ضروری شده است. بسیاری از کاربردهای تجاری آن شامل فعال کردن کار از راه دور با در دسترس قرار دادن داده ها و برنامه ها از هر کجا، ایجاد چارچوبی برای تعامل یکپارچه با مشتری همه کاناله و ارائه قدرت محاسباتی گسترده و سایر منابع مورد نیاز برای استفاده از فناوری های پیشرفته مانند هوش مصنوعی مولد و محاسبات کوانتومی است.
یک ارائه‌دهنده خدمات ابری (CSP) خدمات فناوری مبتنی بر ابر را که در یک مرکز داده از راه دور میزبانی می‌شود، مدیریت می‌کند و معمولاً این منابع را با هزینه اشتراک ماهانه یا پرداختی در دسترس قرار می‌دهد.
خاستگاه فناوری رایانش ابری به اوایل دهه 1960 باز می گردد، زمانی که دکتر جوزف کارل رابنت لیکلیدر (پیوند در خارج از ibm.com قرار دارد)، دانشمند کامپیوتر و روانشناس آمریکایی که به عنوان "پدر رایانش ابری" شناخته می شود، اولین ایده های جهانی را معرفی کرد. شبکه سازی در مجموعه ای از یادداشت ها در مورد یک شبکه کامپیوتری بین کهکشانی. با این حال، تا اوایل دهه 2000 بود که زیرساخت ابری مدرن برای تجارت پدیدار شد.
در سال 2002، خدمات وب آمازون خدمات ذخیره سازی و محاسباتی مبتنی بر ابر را راه اندازی کرد. در سال 2006، Elastic Compute Cloud (EC2) را معرفی کرد، پیشنهادی که به کاربران اجازه می داد رایانه های مجازی را برای اجرای برنامه های خود اجاره کنند. در همان سال، گوگل مجموعه Google Apps (که اکنون Google Workspace نامیده می شود)، مجموعه ای از برنامه های کاربردی SaaS را معرفی کرد. در سال 2009، مایکروسافت اولین برنامه SaaS خود را با نام مایکروسافت آفیس 2011 راه اندازی کرد. امروز، گارتنر پیش بینی می کند که هزینه های کاربر نهایی در سراسر جهان در کلود عمومی بالغ بر 679 میلیارد دلار خواهد بود و پیش بینی می شود در سال 2027 از 1 تریلیون دلار فراتر رود (پیوند در خارج از ibm.com قرار دارد) .
محاسبات بدون سرور، یا به سادگی بدون سرور، یک مدل رایانش ابری است که تمام وظایف مدیریت زیرساخت پشتیبان، از جمله تهیه، مقیاس‌بندی، زمان‌بندی و وصله‌سازی را برای ارائه‌دهنده ابر تخلیه می‌کند. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا تمام وقت و تلاش خود را بر روی کد و منطق تجاری خاص برنامه های خود متمرکز کنند.
علاوه بر این، بدون سرور، کد برنامه را فقط بر اساس هر درخواست اجرا می‌کند و به طور خودکار زیرساخت پشتیبانی را در پاسخ به تعداد درخواست‌ها، بالا و پایین می‌کند. با استفاده از سرور بدون سرور، مشتریان فقط برای منابعی که در زمان اجرای برنامه استفاده می شوند، پرداخت می کنند. آنها هرگز برای ظرفیت بیکار پول نمی پردازند.
FaaS یا Function-as-a-Service اغلب با محاسبات بدون سرور اشتباه گرفته می شود در حالی که در واقع زیرمجموعه ای از بدون سرور است. FaaS به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا بخش هایی از کد برنامه (به نام توابع) را در پاسخ به رویدادهای خاص اجرا کنند. همه چیز به غیر از کد - سخت افزار فیزیکی، سیستم عامل ماشین مجازی (VM) و مدیریت نرم افزار وب سرور - به طور خودکار توسط ارائه دهنده سرویس ابری در زمان واقعی با اجرای کد ارائه می شود و پس از اتمام اجرا دوباره به پایین باز می گردد. صورتحساب با شروع اجرا شروع می شود و با توقف اجرا متوقف می شود.
مدل رایانش ابری در مقایسه با زیرساخت‌های سنتی داخلی، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بیشتری را به مشتریان ارائه می‌دهد.
رایانش ابری نقشی محوری در زندگی روزمره ما ایفا می کند، چه دسترسی به یک برنامه ابری مانند Google Gmail، پخش یک فیلم در Netflix یا بازی یک بازی ویدیویی میزبان ابر.
رایانش ابری نیز در محیط‌های تجاری، از استارت‌آپ‌های کوچک گرفته تا شرکت‌های جهانی، ضروری شده است. بسیاری از کاربردهای تجاری آن شامل فعال کردن کار از راه دور با در دسترس قرار دادن داده ها و برنامه ها از هر کجا، ایجاد چارچوبی برای تعامل یکپارچه با مشتری همه کاناله و ارائه قدرت محاسباتی گسترده و سایر منابع مورد نیاز برای استفاده از فناوری های پیشرفته مانند هوش مصنوعی مولد و محاسبات کوانتومی است.
یک ارائه‌دهنده خدمات ابری (CSP) خدمات فناوری مبتنی بر ابر را که در یک مرکز داده از راه دور میزبانی می‌شود، مدیریت می‌کند و معمولاً این منابع را با هزینه اشتراک ماهانه یا پرداختی در دسترس قرار می‌دهد.
خاستگاه فناوری رایانش ابری به اوایل دهه 1960 باز می گردد، زمانی که دکتر جوزف کارل رابنت لیکلیدر (پیوند در خارج از ibm.com قرار دارد)، دانشمند کامپیوتر و روانشناس آمریکایی که به عنوان "پدر رایانش ابری" شناخته می شود، اولین ایده های جهانی را معرفی کرد. شبکه سازی در مجموعه ای از یادداشت ها در مورد یک شبکه کامپیوتری بین کهکشانی. با این حال، تا اوایل دهه 2000 بود که زیرساخت ابری مدرن برای تجارت پدیدار شد.
در سال 2002، خدمات وب آمازون خدمات ذخیره سازی و محاسباتی مبتنی بر ابر را راه اندازی کرد. در سال 2006، Elastic Compute Cloud (EC2) را معرفی کرد، پیشنهادی که به کاربران اجازه می داد رایانه های مجازی را برای اجرای برنامه های خود اجاره کنند. در همان سال، گوگل مجموعه Google Apps (که اکنون Google Workspace نامیده می شود)، مجموعه ای از برنامه های کاربردی SaaS را معرفی کرد. در سال 2009، مایکروسافت اولین برنامه SaaS خود را با نام مایکروسافت آفیس 2011 راه اندازی کرد. امروز، گارتنر پیش بینی می کند که هزینه های کاربر نهایی در سراسر جهان در کلود عمومی بالغ بر 679 میلیارد دلار خواهد بود و پیش بینی می شود در سال 2027 از 1 تریلیون دلار فراتر رود (پیوند در خارج از ibm.com قرار دارد) .
محاسبات بدون سرور، یا به سادگی بدون سرور، یک مدل رایانش ابری است که تمام وظایف مدیریت زیرساخت پشتیبان، از جمله تهیه، مقیاس‌بندی، زمان‌بندی و وصله‌سازی را برای ارائه‌دهنده ابر تخلیه می‌کند. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا تمام وقت و تلاش خود را بر روی کد و منطق تجاری خاص برنامه های خود متمرکز کنند.
علاوه بر این، بدون سرور، کد برنامه را فقط بر اساس هر درخواست اجرا می‌کند و به طور خودکار زیرساخت پشتیبانی را در پاسخ به تعداد درخواست‌ها، بالا و پایین می‌کند. با استفاده از سرور بدون سرور، مشتریان فقط برای منابعی که در زمان اجرای برنامه استفاده می شوند، پرداخت می کنند. آنها هرگز برای ظرفیت بیکار پول نمی پردازند.
FaaS یا Function-as-a-Service اغلب با محاسبات بدون سرور اشتباه گرفته می شود در حالی که در واقع زیرمجموعه ای از بدون سرور است. FaaS به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا بخش هایی از کد برنامه (به نام توابع) را در پاسخ به رویدادهای خاص اجرا کنند. همه چیز به غیر از کد - سخت افزار فیزیکی، سیستم عامل ماشین مجازی (VM) و مدیریت نرم افزار وب سرور - به طور خودکار توسط ارائه دهنده سرویس ابری در زمان واقعی با اجرای کد ارائه می شود و پس از اتمام اجرا دوباره به پایین باز می گردد. صورتحساب با شروع اجرا شروع می شود و با توقف اجرا متوقف می شود.
